Pierwsza pomoc!
01-01-2018
ZASADY UDZIELANIA POMOCY PRZEDLEKARSKIEJ
Znajomość sposobów udzielania pierwszej pomocy jest zawsze potrzebna, a wyjątkowego znaczenia nabiera w razie masowych strat sanitarnych, jakie mogą zaistnieć w rejonach porażenia. Podstawowym zadaniem pierwszej pomocy jest utrzymanie przy życiu poszkodowanego oraz zapobieżenie dalszym powikłaniom.
Pomoc ta może obejmować następujące zabiegi:
- zabezpieczenie poszkodowanego przed dodatkowymi urazami,
- zatamowanie krwawienia (doraźny opatrunek uciskowy),
- zapewnienie drożności dróg oddechowych (usunięcie ciał obcych z ust),
- sztuczne oddychanie metodą "usta-usta" i "usta-nos",
- zewnętrzny masaż serca,
- założenie opatrunku na miejsce zranienia,
- uruchomienie złamań (za pomocą środków podręcznych),
- oczyszczenie skażonych powierzchni ciała i odzieży,
Wykonanie czynności składających się na pierwszą pomoc zmniejsza śmiertelność, zapobiega ciężkim powikłaniom (wstrząsom, zakażeniom).
ZŁAMANIA KOŚCI KOŃCZYN, ZWICHNIĘCIA I SKRĘCENIA STAWÓWPierwsza pomoc polega na:
- unieruchomieniu kości i stawów w celu uniemożliwienia ruchów w uszkodzonych stawach lub miejscach złamań, ograniczenia ruchów mięśni,
- wykonując unieruchomienie kończyny z powodu złamania kości, należy unieruchomić dwa stawy sąsiadujące ze złamaniem (powyżej i poniżej miejsca złamana),
- w przypadku zwichnięcia lub skręcenia stawów wystarczy unieruchomienie uszkodzonego stawu,
- do unieruchomienia używamy: szyny, deski, laski, kije, które powinny być owinięte miękkim materiałem,
- w przypadku braku środków unieruchamiających można uzyskać częściowe unieruchomienie przymocowując: - uszkodzoną kończynę dolną do zdrowej,
- uszkodzone ramię do tułowia.
RANY
Rozróżniamy rany: cięte, kłute, szarpane, tłuczone, kąsane, postrzałowe.
Pierwsza pomoc polega na:
- nałożeniu opatrunku (kilka warstw gazy jałowej, na to warstwę waty lub ligniny, wszystko to okręcamy opaską gazową lub chustą trójkątną),
- przed nałożeniem opatrunku oczyścić okolice rany z widocznych zanieczyszczeń.
OPARZENIA
Przed przystąpieniem do udzielania pomocy należy:
- odsłonić miejsce oparzone zdejmując delikatnie lub rozcinając odzież, przylepionej odzieży nie wolno odrywać od skóry, a okroić wokół oparzenia,
- zdjąć z miejsc oparzonych obrączki, pierścionki, bransolety, naszyjniki itp.,
- rozpocząć chłodzenie oparzonych miejsc chłodnym płynem (zimną wodą) i kontynuować to co najmniej 10 min. Nie można dopuścić jednak do wychłodzenia ratowanego - przy dużej powierzchni oparzonej, chłodzenie przerwać wcześniej,
- oparzone miejsce chronić przed kontaktem z ziemią, osłonić jałowym opatrunkiem (oparzenia twarzy nie muszą być osłaniane),
- w razie braku jałowego opatrunku użyć czystego prześcieradła lub folii z rolki,
- zapewnić szybką pomoc medyczną.
ATAK SERCA
Osoba z atakiem serca może się skarżyć na ból w klatce piersiowej, promieniujący do barków i rąk (zwłaszcza lewej), a także na uczucie gniecenia w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu:
- chory kurczowo ściska z bólu klatkę piersiową, ma trudności w oddychaniu, jest blady i zlany zimnym potem. Może się też przewrócić. Sprawdzamy obecność oddechu oraz tętno i w razie potrzeby rozpoczynamy resuscytację,
- jeśli chory jest przytomny, sadzamy go z nogami zgiętymi w kolanach. Rozpinamy ciasne części garderoby, staramy się go uspokoić. Jak najszybciej zawiadamiamy pogotowie lekarskie zaznaczając, że istnieje możliwość zawału serca,
- co kilka minut kontrolujemy obecność tętna i stan ogólny chorego. Otwieramy okno, zapewniając dopływ świeżego powietrza. Staramy się zachować spokój i utrzymać gapiów z dala od chorego,
- jeśli chory ma przy sobie odpowiednie leki, np. stosowane w chorobie niedokrwiennej serca, to powinien je przyjąć zgodnie z wcześniejszymi zaleceniami. Czasami pomocne jest podanie kwasu acetylosalicylowego (Aspirin, Polopiryna) rozpuszczonego w szklance wody lub w tabletkach do rozpuszczenia w ustach. Obserwujemy chorego i zapamiętujemy zachodzące zmiany.
Nasze informacje mogą się okazać cenne dla przybyłego lekarza.
.jpg)
